Historia maszyn dziewiarskich okrężnych sięga początku XVI wieku. Pierwsze maszyny dziewiarskie były ręczne, a maszyna dziewiarska okrężna została wynaleziona dopiero w XIX wieku.
W 1816 roku Samuel Benson wynalazł pierwszą dziewiarkę kołową. Maszyna opierała się na okrągłej ramie i składała się z szeregu haczyków, które można było przesuwać po obwodzie ramy w celu uzyskania dzianiny. Maszyna dziewiarska kołowa stanowiła znaczące udoskonalenie w porównaniu z ręcznymi igłami, ponieważ pozwalała na wytwarzanie znacznie większych kawałków materiału w znacznie szybszym tempie.
W kolejnych latach maszyna dziewiarska okrężna była dalej rozwijana, z udoskonaleniem ramy i dodaniem bardziej złożonych mechanizmów. W 1847 roku William Cotton z Anglii opracował pierwszą w pełni zautomatyzowaną maszynę trykotową (tricoter cercle). Maszyna ta była w stanie produkować kompletne ubrania, w tym skarpetki, rękawiczki i pończochy.
Rozwój maszyn dziewiarskich o okrągłym wątku trwał przez cały XIX i XX wiek, wraz ze znacznym postępem technologicznym w tej dziedzinie. W 1879 roku wynaleziono pierwszą maszynę zdolną do produkcji dzianin żebrowanych, co pozwoliło na większą różnorodność produkowanych tkanin.
Na początku XX wieku maszyna rotacyjna tejer została udoskonalona dzięki dodaniu sterowania elektronicznego. Pozwoliło to na większą precyzję i dokładność procesu produkcyjnego oraz otworzyło nowe możliwości w zakresie rodzajów produkowanych tkanin.
W drugiej połowie XX wieku opracowano komputerowe maszyny dziewiarskie, które pozwoliły na jeszcze większą precyzję i kontrolę nad procesem dziania. Maszyny te można było programować do produkcji szerokiej gamy tkanin i wzorów, co czyniło je niezwykle wszechstronnymi i użytecznymi w przemyśle tekstylnym.
Obecnie maszyny dziewiarskie okrągłe służą do produkcji szerokiej gamy tkanin, od cienkich, lekkich tkanin po ciężkie, gęste tkaniny używane w odzieży wierzchniej. Są one szeroko stosowane w przemyśle modowym do produkcji odzieży, a także w przemyśle tekstyliów domowych do produkcji koców, narzut i innych artykułów wyposażenia wnętrz.
Podsumowując, rozwój okrągłej maszyny dziewiarskiej stanowił znaczący postęp w przemyśle tekstylnym, umożliwiając produkcję wysokiej jakości tkanin w znacznie szybszym tempie niż było to możliwe dotychczas. Ciągły rozwój technologii okrągłej maszyny dziewiarskiej otworzył nowe możliwości w zakresie rodzajów produkowanych tkanin i jest prawdopodobne, że technologia ta będzie nadal ewoluować i udoskonalana w nadchodzących latach.
Czas publikacji: 26 marca 2023 r.